اشاعتیں

مختصر برساتي تحرير

 (مختصر برساتي تحرير) اڄ وري ڪاريو ڪڪريون تلھار جي طرف کان ڪاهينديون آيون، جن اچي مون حقير جي پَٽن تي پلر جي پالوٽ ڪئي. وسڻ جا ويس ورن ڏسي سڄي ڏينھن جا ٿڪ لھي پيا، پگهريل جسم ٺري پيا/پيو، ساهہ کي سڪون اچي ويو؛ ٿڌو شوڪارو ڀري ربّ جا شڪرانا ادا ڪيم، لونءَ لونءَ مجهان جانب يار جون سٽُون ذھن ۾ گونجدي محسوس ٿيون ٫٫سکن اچي ڏکن کي محڪم ڏني موڙ،،. پٽ پسي پيا اٺ تاريخ تي ساريال جو پوکيل ٻج ڇر ٿي ويو، کيڙيون ريج ٿي ويون، ٻڪرين جا ٽؤنرائتا پڇ شڪست کاڌل وڏيري جي مُڇن وانگر هيٺ لڙي پيا، مينھون اوڳر واري ڪڏو ڪري ويھي رهيون، ڍڳا ۽ ڍگيون ڪن ڇنڊي سنگهارن کي ڏي نيھارڻ لڳا/لڳيون تہ من ڪنھن منھہ ڀيڙو ڪن جيئن مينھن جي ڇوهي کان بچي سگهون، پراڻو گهر بہ بيواهہ جي اکڙين وانگر ٽميءَ پيو، کٽولن کي ٿلھي تان گيھري منھہ ڀيڙو ڪيم، وچين جو وقت هو مولبي مسجد جي در تي ڪرو/لوٽو کڻي وڃي وضو ڪرڻ ويٺو هو، تنھن بہ مٿي جي وارن کي آلو ڪري پير مسيت جي دريءَ مان ٻاهر ڪڍي ڌوتا، ڳيرا ۽ ڳيريون ٽاريءَ تي هڪ ٻيئي کي ويجها ٿي ٻڌيءَ جو ثبوت ڏيڻ لڳا؛ ايتري ۾ ڇوھٖي وارو مينھن اميدن تي پاڻي ڦيري اڳتي روان دوان ٿي ويو، مکيون منھن تي ڪتڪيا

Shah jo kalam

 #هڪل_حقيقت_جي سُرُ معذوري، داستان پھريون. ٫٫ ۱ ،، هَلَندٖي هوتَ پُنھُـوءَ ڏٖي، کُھِـجَنِ ڪٖي کُوٽِيُـون، پَـھَـڻُ تَنِـيـن پَـٽُ ٿِـيـٖي، جـٖي لَءِ لالَـنَ لُوٺِيُـون، سَڀِ سَھيـليُون سِڪَ کٖي، چُنجهُون ۽ چُوٺِيُون، ٻـانـڀَـڻِ! ٿِيءُ ٻُوٽِيُون، تہ ڪُتا کِيَنئِي ڪيـچَ جا. لفظن جي سمجهاڻي کُھِـجَنِ ... ٿڪجن. لُوٺِيُـون ... رليون ڀٽڪيون. سِڪَ کٖي ... سببان. چُنجهُون ... چوچيون، گهٽ نظر واريو. چُوٺِيُون ... تنگدل. ٫٫ ۲ ،، ڪُتا کِيَنـئِي ڪٖيچَ جا، سَنـدا جـٖي پُنھُوءَ، اَگٖهين هُندَ، اَسُونهَ! جـٖي جانارَنِ ياد پُئٖين. اَگٖهين ... تون اگهامين، قبول  پئين. 3 تَنِ پيئِي جانارَنِ ياد، جٖي پارِئَلَ پُنھُوءَ ڄامَ جا، سَندِي   لالَنَ    لاڌِ،   مُيا     پوءِ     مُنڌَ    ٿِيِي. 4 جاڳايَسِ   جَنبُورَ،   ڪُتٖي  قَرِيبَنِ   جٖي، بَھِي بَھُڪِي اُٿِيو، گِهڏِي  مَجهان  گُهورَ، سَڀِ لاهِيندو سُورَ، گِرِي هِنَ غَرِيبِ  تان. 5 نَڪِي آهِيُون چُوهَڙا، نَڪِي آهِيُون چورَ، هاگاما  ۽  هورَ،  ڪُتا! ڪَرِيٖين ڪَنِ تٖي؟ 6 ڪُتو چٖي قَرِيبَ جا، آهِيُون  ساڌَ  سَھِي، پِھِرين باتِ بَھِي، پُڇُون پوءِ پانڌِيَنِ کٖي. 7